Afgelopen zaterdag stond voor de JO11-1 een oefenwedstrijd op het programma. Wintertijd, zomertijd……voor Zead bleek het om 07:50u nog steeds bedtijd. Dus vertrokken Mark, Lennard en ik om 08:00u zonder Zead en trainer Willem richting Koudekerk a/d Rijn. Die laatste had de begrijpelijke keuze gemaakt om z’n belofte om met Aedan mee te gaan na te komen, om zo een bezoek van Bert van Leeuwen van het familiediner te voorkomen.
De regen, gure wind en het vroege tijdstip zijn meestal geen goede ingrediënten voor de JO11-1 maar in de auto werd al snel duidelijk dat men er voor de volle 200% voor wilden gaan. Mooi op tijd arriveren we in Koudekerk. De toch gemiddeld 10 cm grotere tegenstanders staan al fanatiek op het ECHTE GRAS warm te draaien maar onze jongens lijken nog niet echt onder de indruk en ook het feit dat er op “echt gras” gespeeld moet worden accepteert men snel. In de kleedkamer gooit assistent-trainer Mark in de groep hoe “we” het gaan aanpakken en waar de JO11-1 op moet letten. De groep verdeelt zelf de posities en het collectief maakt met elkaar de afspraak om vanaf het 1e fluitsignaal alert en gemotiveerd de strijd aan te gaan.
Rond 08:45u is de regen precies op tijd gestopt en ook blijkt dat de gure wind in Koudekerk uit de juiste hoek komt waardoor het speelveld enigszins in de luwte ligt. Ook wel lekker voor de meegereisde harde kern. In goed overleg tussen de trainers en de beide teams wordt besloten met 9 tegen 9 te spelen zodat iedereen lekker mee kan spelen. Snel wordt nog even door het team de spelpositie van de extra man bepaald en dan klinkt het startschot (fluit).
Waar de JO11-1 menig wedstrijd op dit tijdstip slaperig, enigszins afwachtend en soms slordig begint maakt men deze keer vanaf de eerste minuut de gemaakte belofte in de kleedkamer meer dan waar. Boaz bouwt van achteruit samen met Hugo het spel netjes op. De JO11-1 weet de vrije ruimtes goed te vinden en er wordt prachtig gecombineerd. De thuisploeg loopt al snel achter de feiten aan en na een paar mislukte doelpogingen zet Kyani na ruim 10 minuten de 0-1 op het bord. Gedisciplineerd blijft de JO11-1 druk zetten en elkaar goed coachen. Hierdoor volgt al snel de 0 - 2 door een prachtig schot van Duuk. Na een korte break en lovende woorden vanaf de zijlijn start het 2e partje. En ook na de hervatting blijft de JO11-1 gretig en geconcentreerd. Binnen 5 minuten vindt Bram een gat in de verdediging en de 0-3 hangt in het netje.
De aansluitingstreffer van de thuisploeg blijft mede door de goede organisatie achterin uit. Het blijft bij een prachtig schot van afstand die aan de onderkant van de lat knalt en door Boaz met een enorme duik net op tijd van de lijn wordt gered. Door het ontbreken van de VAR en lijntechnologie besluit ook de wedstrijdleider dat de goal niet telt en gaan we naar de kleedkamers voor de limo.
In de kleedkamer heerst een ontspannen en gemotiveerde sfeer. Mark daagt de groep uit om zich te onderwerpen aan een zelfanalyse van de eerste 30 minuten en unaniem is het eindoordeel dat ze heerlijk voetballen maar nu niet mogen verslappen!! Ook is de groep het erover eens dat ze de ballen door het gras wat harder moeten inspelen en de verdediging soms wat beter op orde moeten houden. In goed onderling overleg worden er wat posities gewisseld en door een blessure bij de thuisploeg starten we de 2e helft met de gebruikelijke 8 tegen 8.
De limo heeft de thuisploeg geen vleugels gegeven want ook in de 8 tegen 8 situatie blijkt de JO11-1 oppermachtig. Bram heeft na z’n eerdere doelpunt de smaak te pakken en na de spelhervatting knalt al vrij snel de 0-4 van z’n schoen. In deze wedstrijd laat de JO11-1 zien waar ze al jaren samen met Willem op trainen. Ze laten de bal ondanks een graspolletje hier en daar het werk doen, bouwen het spel rustig en slim op, zoeken de vrije man, verzilveren de kansen die ze creëren en zijn alert bij de lange bal van de thuisploeg.
Ook Nathan wil voordat hij van de aanval naar de verdediging opschuift z’n doelpuntje meepakken en schuift na een mooie steekbal van Matz in het laatste kwartier de 0-5 binnen. Nog geen 2 minuten later geeft Ruben als optrekkende linksback met een weergaloos lobje de verbijsterde keeper van de thuisploeg het nakijken. Vanaf de zijlijn zien we dat het “gemak” er nu toch een beetje insluipt bij de JO11-1. Met (te)veel de focus op de aanval en doelpunten maken wordt de verdediging wat rommelig en voor het eerst wordt Boaz een paar keer serieus getest. De thuisploeg weet echter mede dankzij goed keeperswerk van Boaz de kansen die ze krijgen nog niet te verzilveren en aan de andere kant verschaft Duuk zichzelf een vrije doorgang en knalt met een prachtig schot de 0-7 binnen. Net voor het fluitsignaal redt de thuisploeg dan toch de eer en staat er een prachtig eindresultaat van 1-7 in de boeken. Luid gejuich klinkt vanaf het veld en aan de super blije koppies en high fives te zien hadden ze deze overwinning even nodig.
De sportieve tegenstanders en wedstrijdleiding worden bedankt en in de kleedkamer volgt een korte nabeschouwing. Hierover zijn het team en de assistent-trainer het snel eens: dit was ondanks dat het op gras was een heerlijke wedstrijd om te spelen, voor de twee meegereisde supporters prachtig om naar te kijken en eentje waar iedereen graag vroeg z’n bed voor uitkomt! Wat ook opvalt is dat deze ploeg op zo’n jonge leeftijd al heel goed in staat is om zichzelf te coachen en organiseren. Iedereen weet wat hij moet doen en ook waar het (soms) fout gaat en wat er beter kan. Hopelijk volgen er na deze mooie overwinning de komende weken nog meer leuke wedstrijden waar net als afgelopen zaterdag het plezier de boventoon voert.