Het jaar 2023 was tot nu toe nog niet het jaar van de JO11-1. Drie nederlagen op rij, tegen niet de allerbeste tegenstanders, hadden diepe sporen nagelaten. Vandaag mochten we opnieuw aantreden tegen sc Woerden JO11-1. De laatste keer was dat bij Siberische temperaturen. Nu was het gelukkig een stuk aangenamer. Het regende ook niet en Jesper deed gewoon mee met de 11-2. Dus als we vandaag niet konden winnen lag het dus echt aan onszelf.
Zonder Mark en Ruben verscheen de JO11-1 met 7 man op het veld. Met zeven? Ja, dat klopt er waren 2 spelers in de veronderstelling dat het bij Sportlust was. Toen ook zij op het juiste terrein waren gearriveerd konden we van start gaan. We hadden van tevoren afgesproken dat we vooral goed moesten opletten, want de thuisploeg was de vorige keren vooral gevaarlijk door de bal snel naar voren te spelen. Door onze aanvallende instelling zijn we meestal heel kwetsbaar achterin. Dit ging ons dus niet nog een keer overkomen.
Dat het de laatste keer een goede les was geweest bleek al snel. Heel goed geconcentreerd begonnen we aan een werkelijke galavoorstelling. De een na de ander mooi uitgespeelde aanval volgden elkaar in een rap tempo op. Maar na 15 minuten offensief stond er slechts 1 doelpunt op de teller. In de mini break konden we alleen maar elkaar verwijten dat we niet meer afstand hadden genomen.
Het 2e partje zouden we dat anders gaan doen. We moesten wat meer proberen het overwicht uit te drukken in doelpunten. Vorige week uit bij ESTO ging het dus in dit partje mis. Toen vlogen er 4 in bij ons. Nu hadden we weer veel moeite om de kansen te verzilveren. Doordat we af en toe te veel doordraven in het sociale aspect en te veel aan een ander denken gaat dit nogal eens mis. Toch werd de 2e op het bord gezet. Kyani deed iets onnavolgbaars in de hoek en voordat sc Woerden het door had wat er gebeurde had Bram de bal al achter de keeper gewerkt. De twee blauwwitte verdedigers stonden nog in de hoek op hun hoofd te krabben en vroegen zich af waar de bal was gebleven.
Na de rust hetzelfde spelbeeld maar nu konden we de verhouding wel in doelpunten omzetten. De frustratie nam toe bij de thuisploeg, die bij vlagen echt overklast werd. De 0-7 eindstand werd daarna nog als 0-6 ingevuld, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. De doelpunten zelf waren niet van een bijzondere schoonheid, want vaak was het eindstation een simpele intikker. Maar vooral het balbezit en de combinaties die er aan vooraf gingen waren van het type 24 karaats. Glimmend van trots stapte de JO11-1 van het veld af. Het heeft vandaag weer heel duidelijk laten zien wie zich terecht de beste van Woerden mag noemen. Volgende week komen de vriendelijke heren van Cabauw op bezoek….
Boze tongen wijzen nu naar Jesper als schuldige aan de reeks nederlagen …Maar ik denk stiekem dat het aan Mark ligt… :-)