Aan de weken dat we de doelpunten tegen krijgen in het tempo als dat gasprijzen stijgen lijkt na vandaag een einde te komen. De stofwolken kunnen wellicht komende week rustig gaan neerdalen. Vandaag staat de lastigste ochtend op het programma. We mogen ons opmaken voor een wedstrijdje tegen de aanstormende talenten van Alphense Boys JO11-1. Hugo is helaas afwezig en daarom gaan we vandaag met 9 op pad. In de gang van de kleedkamers zien onze spelers bekende gezichten op de foto’s aan de wand. Grote namen in het huidige voetbal hebben hier ooit op het veld gelopen.
Om 9 uur begint de wedstrijd en de waarschuwing van de JO11-2 die hier vorige week met 20-1 onderuitgingen was geen halve waarheid. De thuisploeg heeft zeer goede en behendige spelers en de JO11-1 heeft er alle moeite mee om op de been te blijven. Zelfs als alle zeilen worden bijgezet kunnen we niet altijd het tempo volgen. AB zet heel veel druk op onze verdediging. Na een minuut of zeven gebeurt dat we al aan zagen komen. Boaz is kansloos. Of de 1-0 voor de thuisploeg een teken was om gas terug te nemen of dat de JO11-1 de schroom van zich afgooide, zullen we nooit zeker weten. Wat we wel zeker weten is dat na een paar eerdere pogingen Duuk nu wel het net weet te vinden. De thuisploeg schrikt hier even van. Net voor de 1e time-out schiet Kyani nog op de lat.
Met een 1-1 tussenstand staan we eigenlijk met een grote glimlach op het veld. In de time-out een en al optimisme. De thuisploeg trapt weer af en 3 seconden laten mogen wij weer aftrappen. Alsof we waren vergeten of niet door hadden dat we weer waren begonnen. Deze tegenslag slaat echter als een moker in. Binnen de kortste keren loopt de score naar 9-1. Verbouwereerd staan we erbij en kijken er naar. Het toch al lage moraal is nu helemaal weg eigenlijk.
In de rust trachten we weer de rug te rechten en toch positief te blijven. Dit resulteert direct na de rust in een mooie goal door Silke, die met de punt van de teen een voorzet kan binnenglijden. Toch maakt de thuisploeg direct korte metten met de aspiraties van de JO11-1. Drie flitsende aanvallen zorgen voor de 12-2 stand. Dan volgt eigenlijk het moment van de wedstrijd en legt direct de verschillen bloot tussen beide verenigingen. Waar Sportlust de sportiviteit en respect voor de tegenstander hoog in het vaandel heeft staan gebeurt dat bij de AB niet. Met zoals eerder gezegd neemt Kyani een hoekschop die er in een keer ingaat (met wat hulp van de keeper). Terwijl de JO11-1 dit spaarzame hoogtepuntje viert keurt de scheidsrechter het doelpunt af. De bal lag niet op de lijn.
Hoe sneu is dit. Als je dit dus als scheidsrechter waarneemt, waarom corrigeer je de speler niet direct. Waarom keur je dit af nadat het voor jou verkeerd afloopt. Dan ben je niet geschikt voor jeugdwedstrijden. Deze man dacht waarschijnlijk dat bij een stand van 12-3 met nog 10 minuten op de klok dat je het inderdaad maar nooit weet of het nog spannend gaat worden. Bah ! De eindstand van 17-2 interesseert uiteindelijk verder niemand.
De JO11-1 heef in ieder geval vandaag laten zien dat het 15 minuten mee kan doen op echt topniveau. Dit moet helpen als er de komende 2 weken tegenstanders van minder kaliber op de rol staan. Het licht aan het einde van de tunnel lonkt!