Met de geweldig mooie overwinning van vorige week in het achterhoofd mocht de JO11-6 het vandaag opnemen tegen de hekkensluiter Jodan Boys. Als we daarbij het zonnetje en het aanvangstijdstip bij optellen, waren alle ingrediënten aanwezig om er eens lekker voor te gaan zitten. De JO11-6 was van plan om door te stoten naar de middenmoot in deze nieuwe poule. Simpele scoreboard journalistiek wees uit dat het vandaag een makkie zou worden. De tegenstander van vandaag had immers nog niet gewonnen.
Aangekomen op het veld was het al snel duidelijk dat ook vandaag de bezoekers één maatje meer waren in lengte maar ook zeker in de breedte. Om iets voor de aanvangstijd begonnen we aan de wedstrijd. De donkere wolken die zich op dat moment samenpakten boven het sportpark, zouden hopelijk geen voorbode zijn voor de afloop. Met veel ontzag werd het spel gestart. Na een tijdje werd het ontzag verwisseld voor wat meer branie. Langzaam maar zeker werd er wat meer vertrouwen toegevoegd aan het eigen spel. Dit resulteerde in een mooi doelpunt voor de thuisploeg. De motor was langzaam op gang gekomen, maar draaide ineens op volle toeren. Tijdens de aanvalsgolven blijft het nog steeds een probleem om op tijd terug te schakelen naar het verdedigen. De bezoekers loerden op de counter. Voor iets te enthousiast aanvallen werd direct een hoge prijs betaald. Na een half uur stond er een gelijke 1-1 stand op het bord. Hiermee mochten de bezoekers het meest gelukkig mee zijn.
Na de rust werden de puntjes die tijdens de limo waren besproken op de vele i’s gezet. Direct na de rust kregen we eerst nog een domper te verwerken. Door een foutje achterin, werd het 1-2. De rug werd echter direct gerecht. De 2-2 werkte echt bevrijdend want daarna werd de tegenstander overlopen. Snel liepen we uit naar 6-2. De laatste time out werd er verteld dat we vooral rustig moesten doorvoetballen.
In het laatste kwartier werden de woorden van de trainer bijna letterlijk opgevolgd. Rustig uit voetballen…. Dat betekent dus niet heel rustig aan doen. Met 3 doelpunten in korte tijd kwamen de bezoekers bijna langszij. Samuel werd uiteindelijk de held van de dag. Met soms onorthodoxe reddingen hield hij zijn team aan de juiste zijde van de score. Toch een klein verzoek aan onze sluitpost dat wij, als ouders en supporters niet altijd met een hartslag van 180 de wedstrijden willen afsluiten. De bal aan de tegenstander geven en vervolgens een supermooie redding maken hoeft niet per se elke wedstrijd ?. De wedstrijd eindigt dan ook in 6-5 en we zijn met de schrik vrijgekomen.
Vandaag werd het ook weer onnodig spannend. Het ontzag voor de tegenstander is soms wel heel erg groot. Iets meer vertrouwen in eigen kunnen is dan ook echt snel noodzakelijk. Met 2 gespeeld en 6 punten doen we meer dan goed mee in deze poule. Komende week het thuistoernooi en schakelen we voor 1 dag even terug naar 6 tegen 6.