De allerlaatste competitiewedstrijd van de JO10-1 was tegen oude bekende Nieuwkoop JO10-1. Eerder dit jaar was deze wedstrijd een te gemakkelijke prooi geweest voor de JO10-1. Met Zead en Bram zijn nog steeds in afwachting van “negatief nieuws” hadden we een invaller kunnen strikken en konden we over supersub Jens “Dessers” van de JO10-4 beschikken. Hij werd bereid gevonden om op huurbasis ons te versterken. Na een korte bespreking konden we het veld in. Het sportieve team van de bezoekers wist ook wat er ging gebeuren en ze kwamen enigszins met knikkende knieën naar sportpark Cromwijk. Ze hadden zich in ieder geval voorgenomen om zich een eerdere zelfde oorwassing te voorkomen. Het thuisteam wist de vorige uitslag ook nog en ging met iets te veel vertrouwen de wedstrijd in.

Vanaf de aftrap was het duidelijk dat het wedstrijdbeeld hetzelfde zou zijn. Een oppermachtig Sportlust dat zich direct meldde voor het doel van de bezoekers. Het enige wat anders was aan de vorige wedstrijd was dat de bal er niet in wilde. Wat we ook probeerden het lukte niet om de, overigens goed keepende, nummer 1 van Nieuwkoop te verslaan. De kansen stapelden zich op, maar zoals gebruikelijk vliegt de bal er dan aan onze kant in. De 1^e time-out werd bereikt en het staat 0-1 qua doelpunten. Ratio qua doelkansen was wel 22-1 in ons voordeel. Maar daar koop je niets voor. Het 2^e bedrijf leverde geen verbetering of doelpunten op. Sterker nog, met eenzelfde kansenratio als voor de korte rust verdubbelden de bezoekers zelfs de score.  Met 0-2 achter gaan we de rust in.

In de rust worden er wel wat duidelijke woorden gesproken door de coach. Bram sprak de mannen via een videoverbinding een hart onder de riem. Of de woorden van Bram of de coach het verschil maakte, zullen we nooit weten maar de JO10-1 kwam als een wervelwind uit de kleedkamers. Drie mooie doelpunten leverden de meer dan verdiende voorsprong op. Het was jammer dat we dan direct “stoppen met voetballen”. Met een minimale voorsprong bereikten we de time-out. Jens die toch een beetje meer last had van de gebruikelijke wedstrijdspanning, had zijn doelpuntje te pakken. Hiermee dachten we dus dat het wel gelopen zou zijn.

De bezoekers hadden echter hele andere snode plannen. Met hard werken en niet opgeven bogen zijn de achterstand om naar 3-5, net voordat Thomas voor het laatste fluitsignaal kon zorgen. De strafschoppen werden nog wel goed genomen…

Volgende week nog eens oefenen met 8 tegen 8. De plannen voor na de winterstop zijn nog in de maak, maar wie weet zit er een verrassende wending aan te komen.