Waar Bram het nog een weekje extra mag uitzingen thuis, mocht de JO10-1 op deze natte zaterdagmorgen afreizen naar CVC Reeuwijk. U hoort het goed, deze competitie lijkt een herhaling van zetten. Na de allereerste wedstrijd van het seizoen, trokken de stofwolken op in Reeuwijk. De score was 5-6 maar vervelender waren de blessures bij 2 spelers. Deze niet zo heel aardige tegenstander stond dus nog goed op ons netvlies. Met 7 man togen we dus naar de plassen.
In de kleedkamer kregen we de laatste tips mee over hoe we dit varkentje gingen wassen. De gouden tip bleek, direct afstand nemen in de score. Aangekomen bij het veld konden we opmaken dat wij meer spelers hadden dan de tegenstander. Het verzoek was van de thuisploeg dat er “even gewacht” moest worden op spelers die elders aan het voetballen waren. Saillant detail was dat naast ons op het veld de 10-2 van CVC met 7 man klaar stond voor de wedstrijd tegen onze zwart-witte buurman. Na enig aandringen van Mark konden we toch starten.
Direct was het weer duidelijk dat wij de bovenliggende partij waren. De thuisploeg kwam er voetballend niet aan te pas. Vrolijk combinerend voetbalde de 10-1 zich naar voren. Dat ging af en toe met zoveel speels gemak, dat het eigenlijk niet meer leuk was. De inspiratie en fut werden al snel verloren, en daarmee ook de scherpte. Een bal niet goed beoordeeld achterin en ja hoor de thuisploeg kwam nog op voorsprong ook. Dit was ook het moment dat er een sprankje hoop in de thuisploeg kwam.
De leidsman dacht er nog een schepje bij te doen door Zead terug te fluiten vanwege het indribbelen na een achterbal. Veelal verbaasde gezichten in en rond het veld na de korte uitleg. Dat mag niet” hield hij parmantig vol. Gelukkig bood de VAR (trainer van de bezoekers) al snel soelaas. Hij toverde de KNVB infograpic er snel bij. De man in het zwart was hierdoor slechts tijdelijk overtuigd. De wedstrijd kabbelde verder naar de time out. In deze korte rust periode kwam de leidsman weer als een haantje op de trainer af. In 1e instantie dachten wij aan “welgemeende excuses” maar al snel bleek dat hij tijdens de wedstrijd toch nog de tijd had gevonden om ook een infograpic op te zoeken. Hierop stond dat dit niet mocht. Na tussenkomst van een bestuurslid van CVC bleek dat hij een hele oude op het internet had gevonden. De scheidsrechter erkende schoorvoetend zijn fout en het spel kon weer verder. Een bescheiden 1-2 voorsprong bij de rust was eigenlijk geen echte goed afspiegeling van de verhouding. De stand was echter wel rechtvaardig want de roodhemden leken er niet echt heel veel zin in te hebben.
Nadat de spelregels waren besproken hadden we wat suggesties voor andere handige toevoegingen zoals:
- Met de bal in de handen naar de overkant rennen
- Als zij een doelpunt maken telt ie niet
- Paal en lat voor ons is ook raak
- Als Mark kucht doelpunt.
- Bram scoort sowieso 3 keer
- 10 x overspelen is een doelpunt. (Dan was het 0-20 geweest)
- Sportlust wint, ongeacht de stand
Bovenstaande suggesties werden helaas niet aangenomen door de man in het zwart. Plichtmatig speelden de bezoekers zich naar een 1-3 voorsprong. De wedstrijd kabbelde verder. De thuisploeg wilde wel, maar kon het niet. De bezoekers konden het wel maar hadden geen echte zin erin. Er was nog even een laatste stuiptrekking van de thuisploeg. Een miscommunicatie leidde tot de 2-3. Spannend werd het niet want bijna direct werd er aan de andere kant gescoord. Met een 2-4 eindstand kwam de thuisploeg er genadig vanaf. Wij hebben niet goed gespeeld. Het lijkt erop dat de JO10-1 zich niet kan motiveren tegen dit soort tegenstanders. De inspiratie ontbreekt en daardoor lijkt het vaak futloos. Nog een wedstrijd voor de winterstop. Dit zal ook weleens eenzelfde eenzijdige wedstrijd kunnen worden.