Met de enerverende openingswedstrijd nog in gedachte was het vandaag de beurt aan de 10-1 om haar officieuze thuisdebuut te maken, tegenstander was ARC 10-2. Deze grote vereniging uit Alphen heeft net als ons meerdere teams op een hoger niveau. Om 9:45 maakte nog iemand zijn debuut bij de 10-1. Thomas de grote broer van Ruben gaat ons elke thuiswedstijd als spelbegeleider vermaken.
De 10-1 begon de wedstrijd waar het de vorige was opgehouden. Met fris voetbal en mooi samenspel probeerden ze de roodzwarten uit Alphen op de knieën te krijgen. Dit leek wel goed te lukken in 1e instantie. De 10-1 had de wedstrijd goed onder controle en zonder echt groots te spelen liep het gemakkelijk uit naar een mooie voorsprong.
Met een 4-1 ruststand leek er geen vuiltje aan de lucht. De pauze werd benut om te benadrukken dat het eigenlijk best goed ging maar dat we niet moesten verslappen. Matz nam de handschoenen over. Na de aftrap ontstond er een vreemdsoortige paniek. Iedereen liep uit positie, geen bal was echt op maat. De anders zo geroemde organisatie was 12,5 minuten weg. In deze fase kregen we dan ook 3 doelpunten om de oren. Tijdens de time-out werden er weer wat afspraken gemaakt en leek het lek boven. Na een prachtige aanval werd dan ook net iets voor tijd de 5-4 gescoord.
Het leek dus af te lopen met een sisser. De bezoekers hadden echter een andere mening. Zij hadden nog een eindsprint en scoorden niet eens echt onverdiend de gelijkmakende 5-5. Niet lang daarna floot Thomas af. Hij kan terugzien op een foutloos debuut. De 10-2 speelde een tijdslot en veld verder tegen Nieuwkoop JO10-1 die over 2 weken bij ons op bezoek mogen komen. De 10-2 had hier geen kind aan en dat beloofd dus wel “snor” te zitten. Komende week wel de “lastige uitwedstrijd” bij sc Woerden. Als we willen promoveren moet in beide wedstrijden de volle winst worden gegrepen.