In een tijd waarin bijna niets mag is de jo9-1 na een lange tijd weer eens bij elkaar voor een heuse wedstrijd. Tegenstander is vandaag de JO10-3. In dit team voor Nathan veel oude bekenden want met een aantal vormde hij ooit de jo8-2. Vooraf waren de vriendelijkheden nog wel te bespeuren maar nadat spelleider Arthur voor eerst had gefloten was dat snel weg.
Beide ploegen begonnen gretig aan de wedstrijd. Het was immers een tijdje geleden dat er “formeel” tegen een wedstrijdbal aangeschoten kon worden. De jo9-1 tekende voor het eerste wapenfeit en zette direct de toon. Lang konden we niet genieten van de voorsprong want Matz was redelijk kansloos op het schot van de “bezoekers”. Het spel golfde op en neer en met een 2-2 stand gingen we de 1e time-out in.
Matz gaf de handschoenen door aan Duuk. En we stelden ons weer op voor het 2e partje. De 9-1 had nu het betere van het spel. Al snel werd de stand naar 4-2 getild. De harde zijwind speelde overigens beide ploegen veel parten. Hierdoor was het soms lastig om de bal in de ploeg te houden. We konden met deze tussenstand aan de (zelf meegenomen) limonade.
In de rust werd duidelijk gemaakt dat het helemaal niet verkeerd ging na zo’n een lange tijd en dat we vooral het moesten blijven proberen om samen te spelen. Bram ging het doel verdedigen en werd zo de “laatste man”. Dat een foutje vaak direct dodelijk wordt afgestraft werd hem snel duidelijk. Een iets te zachte bal werd onderschept en in het doel geschoten. Gelukkig konden we zelf ook nog een keer scoren zodat we met een 5-3 stand aan de laatste time-out begonnen.
Nathan beloofde plechtig de laatste 12,5 minuten het doel schoon te houden, en hield zich aan zijn woord. De JO10-3 leek moe gestreden en kon eigenlijk geen vuist meer maken. Met hier daar echt goed en leuk voetbal konden de onze mannen nog 2 doelpunten maken in deze sportieve wedstrijd. Na het laatste fluitsignaal werden de spelers bedankt voor hun inzet en konden ze het applaus in ontvangst nemen van de wachtende (groot)ouders op de parkeerplaats.