De laatste wedstrijd was een legendarische, 12-4 tegen Oudewater. De 4 doelpunten gaven de spelers van 9, sommige nog 8 jaar, goede moed! De trainer en coach hadden gezegd dat ze minimaal 3 doelpunten moesten scoren, omdat ze anders geen pannenkoeken kregen. Dat knoopten ze goed in de oren. Ze wilden er ook nog poedersuiker op, dus het werd nog 1 extra!

De pannenkoeken stonden te wachten op het Cattenbroekerstrand, waar de andere ouders ook andere drank en versnaperingen hadden neergezet. Na de welverdiende pannenkoek met suiker werd er nog een partijtje voetbal tegen de ouders gespeeld. Na een eerste doelpunt door de Ouders, de JO-30+, revancheerden de JO9-4 zich door met 3-2 te winnen!

En toen bedacht een speler dat hij het warm had, op het strand was, dat het water lokte, en zijn moeder had geen zwembroek mee, dus stelde hij voor om te gaan zwemmen in de voetbalbroek! De een bedacht het en het hele team ging mee. De coach, vader van de speler die het had bedacht, ging met de jongens mee en samen maakten ze er een prachtig spel van.

Na een tijdje kwam iedereen nog even wat snoeptomaten en druiven eten, de laatste pannenkoek verdween en de kleren werden weer aangetrokken. Ondanks een verloren wedstrijd, ontvingen alle spelers een chocolade medaille. Ook alle zusjes en broertjes die mee waren, werden beloond. En tot slot kreeg iedere speler een bal met zijn naam erop.

Het was een corona raar seizoen met een top afsluiting.