Het leek wel voorjaar, de dag voor de 3e derby tegen sc Woerden JO8-1. Ook vandaag had het er alle schijn van dat het heerlijk weer zou gaan worden. Helaas moest er in de ochtend hier en daar nog wel wat ijs van de ramen gekrabd worden. Het was dus nog behoorlijk fris toen de mannen van de JO8-2 mochten aftrappen om 8:45. Nadat eerder in de beker op eigen veld was verloren, en in de najaars-competitie werd gewonnen op vijandelijk terrein, was de stand dus eigenlijk 1-1. Deze wedstrijd zou dus beslissen wie er in een best of 3 serie echt de beste zou zijn.
Vol overgave begonnen we aan de wedstrijd wat direct resulteerde in goede kansen voor Sportlust. Woerden kwam er in de beginfase nauwelijks aan te pas. Het was wachten op het 1e doelpunt. Dat kwam er ook behoorlijk snel. Alleen niet daar waar wij hem hadden verwacht. Met een kanonskogel van heel ver zeilde de bal via Fedde en de onderkant van de lat in ons doel. Dit was voor de JO8-2 het sein om nog feller en fanatieker te gaan spelen. Gelukkig duurde het niet lang, voor dat de meegereisde aanhang kon juichen. Amin hield in een onoverzichtelijke situatie voor het woerden doel het hoofd wel heel koel en kon de 1-1 binnen schieten.
Daan “ik ben overal” was al een aantal keer dichtbij om een voorsprong aan te tekenen. Een van zijn schoten was eindelijk ook voor de thuiskeeper te machtig en nog juichend konden we ons weer opstellen. Woerden bleef het proberen met schoten van afstand. Fedde die niet de grootste is van het stel deed zijn uiterste best, om zich niet nog een keer te laten verrassen. Goed coachend dreef hij zijn verdediging tot het maximale om de tegenstanders af te stoppen. Jammer genoeg waren we 1 keer niet bij machte om dit te doen en met een 2-2 stand werd de rust gehaald.
Dat de JO8-2 nog steeds een beetje zoekende is naar de juiste wedstrijd tactiek, bleek direct na de rust. Opeens waren daar driehoekjes, een – tweetjes, inspelen kaatsen en doorloop momenten, waar iedere eredivisieploeg jaloers op zou kunnen zijn. Met hier en daar prachtig voetbal liet de JO8-2 zien een (h)echt team te zijn. Daan, die inderdaad overal was, bemoeide zich bij een uitbal. Hij dribbelde een stukje in en zag vervolgens de geheel vrijstaande Nathan voor het doel. Met een prachtig boogje belandde de bal voor zijn voeten. De keeper en 3 verdedigers van de thuisploeg wierpen zich als leeuwen op een prooi. Nadat de stofwolken waren opgetrokken lag de bal toch in het doel. Finn kon profiteren van de situatie en schoof de bal in een leeg doel. Nathan kon gelukkig ook nog opstaan. De adrenaline van de voorsprong heelde alle pijntjes bij hem.
Nu brak de fase aan waarin de thuisploeg alles op alles ging zetten om de gelijkmaker te forceren. Er zou weer een fase aanbreken van ouderwets billenknijpen net als de laatste keer in december. Maar in tegenstelling tot de laatste keer dachten de mannen van JO8-2 er nu anders over. Daan brak door op de rechterflank en kon een mooie voorzet afleveren die over alles en iedereen heen ging. Niet over alles en iedereen!! Finn stond op de juiste plek en kon de bal zonder een verdediger in de buurt inkoppen. De 2-4 sloeg in als een moker bij de thuisploeg. Woerden gaf het op, en de JO8-2 kon de wedstrijd rustig uitvoetballen. Toen daarna ook nog de penalty’s er bijna allemaal in gingen, konden we nog nagenietend van een mooie wedstrijd de kleedkamer opzoeken. Op 9 maart moeten we voetballen, uit naar RVC, waar we nog iets recht te zetten hebben.