Na de wedstrijd van vorige week die toch onbedoeld spannend was, mocht vandaag Siveo eens proberen om ons de 1^e nederlaag van het seizoen toe te brengen. Om 8:30 stonden we klaar voor de een na belangrijkste happening van die dag. Voor wie het heeft gemist; een andere in het rood wit gestoken personage zou ons land aan doen. Dit zorgde voor de nodige zenuwen binnen het team.  Maar onder de bezielende leiding van Rashid (de papa van Amine) konden we uit de startblokken schieten. Althans dat was de bedoeling.

Siveo was een beduchte tegenstander met toch iets meer lengte in de ploeg dan wij. Dit was snel te merken in de “lange bal” die zij toch iets makkelijker konden hanteren. Het was dan ook weer even alle zeilen bijzetten in het begin van de wedstrijd. Gelukkig leren we snel om hier mee om te gaan. Siveo probeerde het dus wel, maar het had geen effect op de score.

Toch wisten zij als eerste het net te vinden.  Jammer genoeg was hier wel een foutje achterin van ons voor nodig. Waar wij niet de bal blind naar voren schieten, maar via een opbouw proberen te scoren, verlies je soms wel eens een bal. Als dat vlakbij het doel is, dan kost dat meestal een tegendoelpunt. Zo konden de bezoekers op 0-1 komen.

Het duurde even voordat we van die schrik bekomen waren. Aanval na aanval kreeg de keeper van Siveo voor zijn doel te zien. Helaas was het te vaak net niet voor ons. Net voor de rust konden we de meer dan dik verdiende gelijkmaker binnen schieten. Met een goed gevoel gingen we de rust in.

In de kleedkamer konden we eigenlijk niet veel meer zeggen dan, “ga zo door, dan komen de doelpunten vanzelf”. Dit  was ook een waarheid als een koe. We speelden prima en waren echt een paar klassen beter dan de bezoekers, de bal wilde er gewoon niet in de 1^e helft. Inderdaad kort na rust konden we op voorsprong komen. Helaas werd er hands gemaakt, en een vrije trap was het resultaat. Deze werd van toch een grote afstand in het doel geschoten.  De stand was weer gelijk en met nog 10 minuten te gaan werd er echt gasgegeven door de thuisploeg. Siveo werd eindelijk op de rug gelegd en met een 6-2 eindstand was het uiteindelijk toch een ruime overwinning. De JO8-1 laat nog steeds zien dat het wekelijks beter gaat voetballen.

Met nog 3 wedstrijden te gaan lijkt ook deze competitie een prooi voor  sportlust JO8-1 te gaan worden, het had namelijk het geduld om gewoon "door te voetballen" en vertrouwden op eigen kunnen.